Blowing bubbles

Var að horfa á Garðar Thor Cortes syngja á Upton Park og varð hugsað til ferðar okkar félaganna á þann ágæta leikvang í lok janúar. Verð að segja að ég hafði meira gaman af því að hlusta á stuðningsmenn WestHam syngja Blowing bubbles en að heyra Garðar syngja það, fannst það ekki passa einhvern veginn.

Þið sem hafið ekki séð myndbandið úr ferðinni getið kíkt hér og fengið að upplifa WestHam fans syngja lagið góða.

Svo var eitt sem ég var að hugsa um, afhverju eru tveir stafir fyrir sama hljóðið í íslensku? I og Y, í dönsku hafa þessir stafir sitthvort hljóðið og eins í ensku, ég er svo sem ekki fróður í öðrum tungumálum. En ég fór að velta þessu fyrir mér, þetta samræmist svo sem ekki mínum skoðunum um íslenskt mál en mér finnst fátt eins ljótt og orð skrifuð með i í stað y og öfugt. Afhverju var t.d. z felld úr íslensku? Það hlýtur að hafa verið eitthvað svipað, tvö tákn fyrir sama hljóð.

Athugasemdir

[Jói Kr. (IP-tala skráð) 20.4.2007 kl. 10:13]

Enskurinn vinnur þetta upp með tíu ess-hljóðum. Þar þurftum við bara eitt (og setan fór).

Fyrir ufsilon aðdáendur eins og mig þá er pínu framburðarmunur! Y verður aðeins meira í ætt skotið við U.

 Er þetta ekki svipað í dönskunni? Læge, lege, leje. Maður borgaði lækninn einu sinni í mánuði, fór út að leigja sér og lék sér ef manni var illt!